Krótka odpowiedź brzmi tak, dobrobyt dotyczy wszystkich dzieci na Islandii oraz ich rodzin. Integracja usług na rzecz dobrobytu dziecka jest jednak dla tych, którzy potrzebują zindywidualizowanego wsparcia, wymagającego zaangażowania różnych systemów.
Wraz z wprowadzeniem Ustawy o dobrobycie położono nacisk na wzmocnienie podstawowych usług w najbliższym otoczeniu dzieci. Te dzieci, które potrzebują zindywidualizowanych usług, mają teraz dostęp do koordynatorów usług i kierowników wsparcia. Mają one poprowadzić rodziców przez zawiłości, jakie może sprawiać system. Rola tych stron jest dokładnie określona. Strony powinny posiadać odpowiedni zakres i czas na spełnienie swojej roli względem dobrobytu dziecka.
Gminy pracują obecnie nad listami zasobów, które będą dostępne dla rodziców i ewentualnie dzieci, a także dla koordynatorów usług. Będzie to spis środków, jakie będą dostępne dla dziecka w jego najbliższym otoczeniu.
Istnieją także zasoby oferowane przez państwo, m.in. zasoby systemu opieki zdrowotnej, które można w stosownych przypadkach wykorzystać.
Można także wskazać środki oferowane przez grupy interesu oraz osoby prywatne, nie ma jednak jeszcze wyczerpującej listy dostępnych zasobów.
Krótka odpowiedź brzmi nie, nie wszystkie kwestie muszą zostać zintegrowane, aby dziecko mogło otrzymać pomoc i wsparcie.
W niektórych przypadkach wystarczające jest wsparcie na podstawowym poziomie, do którego mają dostęp wszystkie dzieci. Jeżeli dzieci potrzebują dodatkowej pomocy i zostanie uznane, że integracja usług leży w interesie dziecka, można złożyć wniosek w tej sprawie.
Nie, wcale. Jeżeli wokół dziecka funkcjonuje zgrany zespół, a praca zespołowa i współpraca układa się dobrze, nie ma potrzeby zabiegać o integrację usług. Jeżeli jednak występują problemy we współpracy i trudności pomiędzy różnymi systemami, może być powód do zbadania, czy integracja usług leży w interesie dobrobytu dziecka.
Integracja usług jest ofertą skierowaną do dzieci i ich rodzin jednak, jeśli rodzice zdecydują, że sami będą starać się o usługę, wtedy nie jest ona zintegrowana.
Ustawa nie zastępuje usług, które są już świadczone, ale ma stanowić uzupełnienie, które ma utorować właściwą drogę dzieciom i rodzicom oraz zagwarantować pełny podgląd kluczowym jednostkom, a między usługodawcom zapewnić współpracę w interesie dobra dziecka.
Wniosek o udzielenie informacji:
Jest to formularz wypełniany przez rodzica i/lub dziecko, który umożliwia usługodawcy lub podmiotom świadczącym ogólne usługi na rzecz dobra dziecka zebranie informacji o sytuacji dziecka i przekazanie ich koordynatorowi. Wniosek upoważnia wyłącznie do tej konkretnej komunikacji z tym konkretnym koordynatorem. Koordynator usług po otrzymaniu informacji, nie jest upoważniony do kontaktowania się z nikim innym oprócz rodzica i/lub dziecka.
Wniosek o integrację usług: Jest to wniosek, który rodzic i/lub dziecko składa, wnioskując o integrację usług dla dziecka. Wniosek umożliwia koordynatorom, kierownikom wsparcia, usługodawcom oraz osobom świadczącym usługi na rzecz dobra dziecka przetwarzanie informacji o dziecku w celu zapewnienia zorganizowanych i ciągłych usług.
Nie, we wszystkich przypadkach nie jest to konieczne.
Wniosek o udzielenie informacji jest formularzem skierowanym do jednostek rozpowszechniających informacje na prośbę rodziców/koordynatora czy kierownika wsparcia. Jeśli rodzice wolą bezpośrednio kontaktować się z koordynatorem, nie muszą wypełniać wniosku o udzielenie informacji.
Integracja usług nie może się jednak rozpocząć, dopóki na odpowiednim formularzu nie zostanie złożony wniosek o integrację usług.
Koordynatorem, w zależności od etapów życia dziecka jest pracownik państwowy i/lub gminny.
Podczas ciąży i niemowlęctwa, do osiągnięcia przez dziecko wieku przedszkolnego, jest nim pracownik przychodni.
Gdy dziecko uczęszcza do przedszkola, szkoły podstwowej lub średniej, koordynatorem jest pracownik danej jednostki edukacyjnej.
Dzieci, które w jakiś sposób znajdują się pomiędzy tymi systemami usług, mają dostęp do koordynatora w gminnym ośrodku pomocy społecznej.
W Ustawie o dobrobycie nie ma prostej odpowiedzi na to pytanie. Należy to rozważyć w kontekście innych przepisów, których dotyczy sprawa dziecka, na przykład w kontekście Ustawy o dzieciach, Ustawy o ochronie praw dziecka i Ustawy o pacjencie. Niektóre wymagają obojga rodziców, a inne rodzica, u którego dziecko jest zameldowane. Zawsze należy się kierować dobrem dziecka.
Więcej informacji na temat wdrażania Ustawy o dobrobycie można znaleźć na stronie internetowej Biura ds. Dzieci i Rodzin bofs.is.
Dalsze porady związane ze wdrażaniem i/lub porady dotyczące integracji usług można uzyskać u zespołu wsparcia Biura ds. Dzieci i Rodzin, farsaeld@bofs.is.
